Ο αρθρικός χόνδρος μπορεί να υποστεί βλάβη από κάποιο τραυματισμό ή μπορεί και να έχει μια φυσιολογική φθορά. Οι χόνδρινες βλάβες είναι συχνά συνέπεια αθλητικών που έχουν ως συνέπεια την σύνθλιψη ή και την απόσπαση ενός τμήματος του αρθρικού χόνδρου. Συχνότερα τραυματίζεται η άρθρωση του γόνατος αλλά μπορεί να αφορά οποιαδήποτε άρθρωση όπως την ποδοκνημική (αστράγαλο), το ισχίο, τον ώμο, τον αγκώνα και άλλες αρθρώσεις. Όταν ο χόνδρος έχει υποστεί μια βλάβη τότε παύει να υπάρχει ομαλή λειτουργία της άρθρωσης η οποία μπορεί να είναι επώδυνη, να παρουσιάζει ύδραρθρο (αυξημένο αντιδραστικό υγρό), να έχει μηχανικά ενοχλήματα όπως εμπλοκή της άρθρωσης ή κριγμό συνεπεία κάποιου ελεύθερου σώματος αλλά και να οδηγήσει σε πρώιμη αρθρίτιδα, δηλαδή σε πλήρη καταστροφή της άρθρωσης.

Ο αρθρικός χόνδρος στερείται αιμάτωσης και για αυτό ο οργανισμός δεν μπορεί να επουλώσει μία βλάβη του με φυσιολογικό υαλώδη χόνδρο. Για το λόγο αυτό η επιστήμη έχει εξελίξει διάφορες τεχνικές προκειμένου να βοηθήσει στην πληρέστερη αποκατάσταση του χόνδρου και να καθυστερήσει την εξέλιξη μιας ενδεχόμενης αρθρίτιδας.

Οι Νέες Βιολογικές τεχνικές όπως εγχύσεις:

• Βλαστοκυττάρων (Stem Cells) ή Αυτόλογων Χονδροκυττάρων
• Πλάσματος Πλούσιου σε Αιμοπετάλια (PRP)

Και οι αρθροσκοπικές τεχνικές όπως:

• Μικροκατάγματα,
• Μεταμόσχευση αυτόλογων χονδροκυττάρων
• Μεταμόσχευση αυτόλογων οστεοχόνδρινων κυλίνδρων από άλλες μη φορτιζόμενες περιοχές