Σκολίωση είναι μία παραμόρφωση του σχήματος της σπονδυλικής στήλης αλλά και του θώρακα που μπορεί να συμβεί σε όλες τις ηλικίες. Είναι αρκετά συχνή, πιό συχνή απ’ ότι γενικά πιστεύεται και η συχνότητα της ποικίλει στις διάφορες χώρες.

Η σκολίωση ή οποιαδήποτε παραμόρφωση της σπονδυλικής στήλης δεν θα μας απασχολούσε ιδιαίτερα αν δεν οδηγούσε σε σοβαρά προβλήματα μετέπειτα – δυστυχώς όμως τις περισσότερες φορές αν δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα και σωστά έχει σοβαρές συνέπειες. Αν και κάποιες ελαφρές περιπτώσεις σκολίωσης μπορεί να μην συνοδεύονται από σημαντικά προβλήματα, σε κάποιες άλλες περιπτώσεις η παραμόρφωση θα συνεχίσει να επιδεινώνεται και μετά την εφηβική ηλικία με συνέπειες γιά τον νέο ενήλικα.

“Ιδιαίτερη σημασία πρέπει να δίνεται όταν εκτός από την σκολίωση το παιδί παραπονείται και γιά πόνο στην ράχη ή χαμηλά στην μέση, περίπτωση κατά την οποία η άμεση εξέταση από ειδικό είναι επιβεβλημένη”.

Η σκολίωση στα παιδιά ταξινομείται ανά ηλικία: 1.) Βρεφική (0 έως 3 ετών); 2.) Ανήλικος (3 έως 10 ετών). και 3.) Έφηβος (ηλικίας 11 ετών και άνω, ή από την έναρξη της εφηβείας έως τη σκελετική ωριμότητα). Η ιδιοπαθής σκολίωση αποτελεί τη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων που εμφανίζονται κατά την εφηβεία. Ανάλογα με τη σοβαρότητά της και την ηλικία του παιδιού, η σκολίωση αντιμετωπίζεται με στενή παρατήρηση ή/και χειρουργική επέμβαση.

Σε παιδιά με συγγενή σκολίωση, υπάρχει μια γνωστή αυξημένη συχνότητα εμφάνισης άλλων συγγενών ανωμαλιών. Αυτά συνδέονται συχνότερα με το νωτιαίο μυελό (20 τοις εκατό), το ουρογεννητικό σύστημα (20 έως 33 τοις εκατό) και την καρδιά (10 έως 15 τοις εκατό). Είναι σημαντικό να πραγματοποιείται αξιολόγηση του νευρολογικού, του ουρογεννητικού και του καρδιαγγειακού συστήματος όταν διαγνωστεί συγγενής σκολίωση.

 

Συμπτώματα

Τα συμπτώματα της σκολίωσης μπορεί να περιλαμβάνουν:

• Ανώμαλους ώμους.
• Η μία ωμοπλάτη να είναι πιο εμφανής από την άλλη.
• Ανώμαλη μέση.
• Το ένα ισχίο ψηλότερα από το άλλο.
• Προεξοχή στη μία πλευρά της πλάτης όταν σκύβετε προς τα εμπρός.

 

Πότε να δείτε γιατρό

Πηγαίνετε στον γιατρός σας εάν παρατηρήσετε σημάδια σκολίωσης στο παιδί σας. Ήπιες καμπύλες μπορεί να αναπτυχθούν χωρίς εσείς ή το παιδί σας να το γνωρίζετε γιατί εμφανίζονται σταδιακά και συνήθως δεν προκαλούν πόνο. Περιστασιακά, δάσκαλοι, φίλοι και συναθλητές είναι οι πρώτοι που παρατηρούν τη σκολίωση ενός παιδιού.

 

Αιτίες

Οι γιατροί δεν γνωρίζουν τι προκαλεί τον πιο κοινό τύπο σκολίωσης — αν και φαίνεται να περιλαμβάνει κληρονομικούς παράγοντες, επειδή η διαταραχή εμφανίζεται μερικές φορές σε οικογένειες. Οι λιγότερο συνηθισμένοι τύποι σκολίωσης μπορεί να προκληθούν από:

• Ορισμένες νευρομυϊκές παθήσεις, όπως η εγκεφαλική παράλυση ή η μυϊκή δυστροφία.
• Γεννητικές ανωμαλίες που επηρεάζουν την ανάπτυξη των οστών της σπονδυλικής στήλης.
• Προηγούμενη επέμβαση στο τοίχωμα του θώρακα ως μωρό.
• Τραυματισμοί ή λοιμώξεις της σπονδυλικής στήλης.
• Ανωμαλίες του νωτιαίου μυελού.

 

Παράγοντες κινδύνου

Οι παράγοντες κινδύνου για την ανάπτυξη του πιο συνηθισμένου τύπου σκολίωσης περιλαμβάνουν:

• Ηλικία. Τα συμπτώματα συνήθως ξεκινούν στην εφηβεία.
• Φύλο. Αν και τόσο τα αγόρια όσο και τα κορίτσια αναπτύσσουν ήπια σκολίωση με περίπου τον ίδιο ρυθμό, τα κορίτσια έχουν πολύ μεγαλύτερο κίνδυνο να επιδεινωθεί η καμπύλη και να απαιτηθεί θεραπεία.
• Οικογενειακό ιστορικό. Η σκολίωση μπορεί να εμφανιστεί σε οικογένειες, αλλά τα περισσότερα παιδιά με σκολίωση δεν έχουν οικογενειακό ιστορικό της νόσου.

 

Επιπλοκές

Ενώ οι περισσότεροι άνθρωποι με σκολίωση έχουν μια ήπια μορφή της διαταραχής, η σκολίωση μπορεί μερικές φορές να προκαλέσει επιπλοκές, όπως:

• Αναπνευστικά προβλήματα.
• Προβλήματα στην πλάτη.

 

Διάγνωση

Η σκολίωση συνήθως επιβεβαιώνεται με φυσική εξέταση, ακτινογραφία, ακτινογραφία σπονδυλικής στήλης, αξονική τομογραφία ή μαγνητική τομογραφία. Η καμπύλη μετριέται με τη μέθοδο Cobb και διαγιγνώσκεται ως προς τη σοβαρότητα με τον αριθμό των μοιρών. Η θετική διάγνωση της σκολίωσης γίνεται με βάση μια στεφανιαία καμπυλότητα που μετρήθηκε σε οπίσθια-πρόσθια ακτινογραφία μεγαλύτερη από 10 μοίρες. Γενικά, μια καμπύλη θεωρείται σημαντική εάν είναι μεγαλύτερη από 25 έως 30 μοίρες. Οι καμπύλες που ξεπερνούν τις 45 έως 50 μοίρες θεωρούνται σοβαρές και συχνά απαιτούν πιο επιθετική αντιμετώπιση.

• Ακτινογραφία: Η εφαρμογή ακτινοβολίας για την παραγωγή ενός φιλμ ή εικόνας ενός μέρους του σώματος μπορεί να δείξει τη δομή των σπονδύλων και το περίγραμμα των αρθρώσεων. Οι ακτινογραφίες της σπονδυλικής στήλης λαμβάνονται για την αναζήτηση άλλων πιθανών αιτιών πόνου, δηλαδή λοιμώξεις, κατάγματα, παραμορφώσεις κ.λπ.
• Υπολογιστική τομογραφία (CT ή CAT scan): Διαγνωστική εικόνα που δημιουργείται αφού ένας υπολογιστής διαβάζει ακτίνες Χ. Μπορεί να δείξει το σχήμα και το μέγεθος του σπονδυλικού σωλήνα, το περιεχόμενό του και τις δομές γύρω από αυτόν. Πολύ καλός στην οπτικοποίηση των οστικών δομών.
• Απεικόνιση μαγνητικού συντονισμού (MRI): Μια διαγνωστική εξέταση που παράγει τρισδιάστατες εικόνες των δομών του σώματος χρησιμοποιώντας ισχυρούς μαγνήτες και τεχνολογία υπολογιστών. Μπορεί να δείξει τον νωτιαίο μυελό, τις ρίζες των νεύρων και τις γύρω περιοχές.

 

Θεραπεία

Όταν υπάρχει επιβεβαιωμένη διάγνωση σκολίωσης, υπάρχουν πολλά ζητήματα προς αξιολόγηση που μπορούν να βοηθήσουν στον καθορισμό των θεραπευτικών επιλογών:

• Ωριμότητα σπονδυλικής στήλης – η σπονδυλική στήλη του ασθενούς εξακολουθεί να μεγαλώνει και να αλλάζει;
• Βαθμός και έκταση καμπυλότητας – πόσο σοβαρή είναι η καμπύλη και πώς επηρεάζει τον τρόπο ζωής του ασθενούς;
• Θέση της καμπύλης – σύμφωνα με ορισμένους ειδικούς, οι θωρακικές καμπύλες είναι πιο πιθανό να προχωρήσουν από τις καμπύλες σε άλλες περιοχές της σπονδυλικής στήλης.
• Πιθανότητα εξέλιξης της καμπύλης – οι ασθενείς που έχουν μεγάλες καμπύλες πριν από την εφηβική τους ανάπτυξη είναι πιο πιθανό να εμφανίσουν πρόοδο της καμπύλης.

 

Αφού αξιολογηθούν αυτές οι μεταβλητές, μπορεί να συνιστώνται οι ακόλουθες θεραπευτικές επιλογές:

• Παρατήρηση
• Στήριξη
• Χειρουργική επέμβαση

 

Ζώντας με Σκολίωση

Για πολλά άτομα με σκολίωση, η κατάσταση δεν επηρεάζει σημαντικά την καθημερινή τους ζωή. Οι τακτικοί έλεγχοι, η διατήρηση ενός υγιεινού τρόπου ζωής και η ενασχόληση με κατάλληλες σωματικές δραστηριότητες μπορούν να βοηθήσουν στη διαχείριση των συμπτωμάτων και στην πρόληψη της εξέλιξης.

 

Υποστήριξη

Η ζωή με σκολίωση μπορεί να παρουσιάζει συναισθηματικές προκλήσεις, ειδικά για τους εφήβους. Οι ομάδες υποστήριξης και η παροχή συμβουλών μπορούν να αποτελέσουν πολύτιμους πόρους για τα άτομα και τις οικογένειές τους για τις σωματικές και συναισθηματικές πτυχές της σκολίωσης.

Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η έγκαιρη ανίχνευση και παρέμβαση είναι ζωτικής σημασίας για την αποτελεσματική διαχείριση της σκολίωσης. Εάν υποψιάζεστε σκολίωση ή παρατηρήσετε οποιεσδήποτε ασυνήθιστες αλλαγές στη στάση ή την ευθυγράμμιση της σπονδυλικής στήλης, η άμεση αναζήτηση ιατρικής συμβουλής μπορεί να κάνει σημαντική διαφορά στα αποτελέσματα της θεραπείας. Πάντα να συμβουλεύεστε τους επαγγελματίες υγείας για εξατομικευμένη καθοδήγηση με βάση τις ατομικές περιστάσεις.

 

Σκολίωση σε παιδιά

Η σκολίωση, μια κατάσταση που χαρακτηρίζεται από μη φυσιολογική καμπυλότητα της σπονδυλικής στήλης, μπορεί να επηρεάσει άτομα όλων των ηλικιών, συμπεριλαμβανομένων των παιδιών. Ενώ η ακριβής αιτία της σκολίωσης είναι συχνά άγνωστη, είναι σημαντικό να αντιμετωπιστεί και να διαχειριστεί αυτή την πάθηση, ειδικά όταν πρόκειται για τα παιδιά. Στα παιδιά, η σκολίωση μπορεί να παρουσιάσει μοναδικές προκλήσεις καθώς το σώμα τους εξακολουθεί να μεγαλώνει και να αναπτύσσεται. Η καμπυλότητα της σπονδυλικής στήλης μπορεί να εξελιχθεί κατά τη διάρκεια των αυξήσεων, καθιστώντας την έγκαιρη ανίχνευση και παρέμβαση απαραίτητη. Οι τακτικοί έλεγχοι, ειδικά κατά τις φάσεις ανάπτυξης, μπορούν να βοηθήσουν στον εντοπισμό της σκολίωσης σε πρώιμο στάδιο.

Οι γονείς παίζουν καθοριστικό ρόλο στο ταξίδι των παιδιών με σκολίωση. Η κατανόηση τους σχετικά με την πάθηση και τον πιθανό αντίκτυπό της στην ζωή του παιδιού τους είναι το πρώτο βήμα. Η κατανόηση ότι κάθε περίπτωση είναι μοναδική, με διάφορους βαθμούς σοβαρότητας, επιτρέπει μια προσαρμοσμένη προσέγγιση στη θεραπεία. Οι ειδικοί ορθοπεδικοί μπορεί να συστήσουν παρατήρηση, νάρθηκα ή, σε πιο σοβαρές περιπτώσεις, χειρουργική επέμβαση. Ο στόχος δεν είναι μόνο να αντιμετωπιστεί η καμπυλότητα αλλά και να διασφαλιστεί ότι το παιδί μπορεί να ζήσει μια υγιή, δραστήρια ζωή. Η φυσικοθεραπεία και οι ασκήσεις μπορούν να ενσωματωθούν στο σχέδιο θεραπείας για την ενίσχυση των μυών που υποστηρίζουν τη σπονδυλική στήλη και τη βελτίωση της συνολικής στάσης του σώματος.

Η συναισθηματική υποστήριξη είναι εξίσου σημαντική. Η σκολίωση μπορεί μερικές φορές να επηρεάσει την αυτοεκτίμηση ενός παιδιού, ειδικά κατά την εφηβεία. Η ενθάρρυνση της ανοιχτής επικοινωνίας και η καλλιέργεια μιας θετικής εικόνας σώματος μπορεί να βοηθήσει τα παιδιά στις συναισθηματικές πτυχές της ζωής με τη σκολίωση. Με τις εξελίξεις στην ιατρική τεχνολογία, τα παιδιά με σκολίωση μπορούν να συνεχίσουν την καθημερινότητα τους. Η τακτική παρακολούθηση, η έγκαιρη παρέμβαση και ένα υποστηρικτικό περιβάλλον είναι βασικά συστατικά για να διασφαλιστεί ότι αυτά τα παιδιά μπορούν να αγκαλιάσουν τη μοναδικότητά τους.