Πονάτε όταν τρέχετε; Πιθανώς να έχετε έναν από τους παρακάτω τραυματισμούς

Τρέχετε στη γνώριμη, αγαπημένη σας διαδρομή, μια υπέροχη καλοκαιρινή ή χειμωνιάτικη ημέρα, με το άρωμα της φύσης να πλημμυρίζει την ατμόσφαιρα. Όλα κυλούν ιδανικά μέχρι που ξαφνικά νιώθετε ένα έντονο κάψιμο στην πτέρνα ή μια δυσάρεστη σύσπαση στους οπίσθιους μύες του γονάτου. Ίσως ακόμη να παραπατήσατε και να στραμπουλίξατε τον αστράγαλό σας. Το τρέξιμο, όπως κάθε αθλητική δραστηριότητα, μπορεί να οδηγήσει σε διάφορους τραυματισμούς. Δείτε παρακάτω μια λίστα με τους πιο συχνούς τραυματισμούς που σχετίζονται με το τρέξιμο, τα συμπτώματά τους και τις πιθανές αιτίες.

1. Πελματιαία απονευρωσίτιδα
Η πελματιαία απονεύρωση είναι μια παχιά λωρίδα συνδετικού ιστού που εκτείνεται από την πτέρνα έως τη βάση των δακτύλων του ποδιού. Η φλεγμονή της, γνωστή ως πελματιαία απονευρωσίτιδα, προκύπτει από επαναλαμβανόμενο μικροτραυματισμό. Συνήθως εκδηλώνεται με πόνο στο πέλμα ή την πτέρνα, ιδιαίτερα κατά την επαφή του ποδιού με το έδαφος ή κατά την ώθηση προς τα εμπρός.

2. Τενοντοπάθεια του επιγονατιδικού τένοντα
Ο επιγονατιδικός τένοντας ενώνει την επιγονατίδα με την κνήμη και αποτελεί συνέχεια του τετρακέφαλου μηριαίου μυός. Η τενοντοπάθεια σε αυτή την περιοχή προκαλείται από χρόνια καταπόνηση, ιδιαίτερα στο τρέξιμο. Το κύριο σύμπτωμα είναι ο πόνος στο εμπρός μέρος του γονάτου κατά την πρόσκρουση του ποδιού στο έδαφος.

3. Ρήξη/Τενοντοπάθεια οπίσθιων μηριαίων
Οι τραυματισμοί των οπίσθιων μηριαίων μυών εμφανίζονται κυρίως σε δρομείς μεγάλων αποστάσεων και αποτελούν αποτέλεσμα υπερβολικής χρήσης. Σε περίπτωση ρήξης, ο πόνος είναι οξύς στο πίσω μέρος του μηρού και συνοδεύεται από αδυναμία. Στην τενοντοπάθεια του ιγνυακού τένοντα ο πόνος εντοπίζεται πίσω από το γόνατο ή ψηλότερα και εμφανίζεται κυρίως όταν το πόδι κινείται προς τα εμπρός, λίγο πριν το πέλμα αγγίξει το έδαφος.

4. Σύνδρομο λαγονοκνημιαίας ταινίας
Η λαγονοκνημιαία ταινία είναι μια ισχυρή ζώνη συνδετικού ιστού στην εξωτερική πλευρά του μηρού. Όταν ερεθίζεται, προκαλεί διάχυτο πόνο στην εξωτερική πλευρά του γονάτου κατά την κίνηση του ποδιού προς τα εμπρός.

5. Περιοστίτιδα ή χρόνιο σύνδρομο διαμερίσματος της κνήμης
Η περιοστίτιδα εμφανίζεται ως πόνος στην πρόσθια ή εσωτερική πλευρά του κάτω μέρους της κνήμης. Προκαλείται από υπερχρήση των μυών και των τενόντων της περιοχής, συνήθως σε συνδυασμό με αδυναμία ή αστάθεια στον αστράγαλο και το πόδι.

6. Διάστρεμμα αστραγάλου
Όταν “γυρίζει” ο αστράγαλος, κατά κανόνα προς τα μέσα, οι σύνδεσμοι στην εξωτερική του πλευρά τραυματίζονται. Το διάστρεμμα συμβαίνει κυρίως λόγω ανεπαρκούς σταθερότητας του αστραγάλου, ειδικά κατά το τρέξιμο σε ανώμαλο έδαφος.

7. Τενοντίτιδα του αχίλλειου τένοντα
Η τενοντίτιδα είναι ένας οξύς τραυματισμός του αχίλλειου από υπερχρήση, ενώ η τενοντοπάθεια είναι χρόνια. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν πόνο στην πτέρνα, κάτω από αυτή ή κατά μήκος της πίσω πλευράς της κνήμης, κυρίως κατά την ώθηση ή την προσγείωση. Η κατάσταση συχνά σχετίζεται με αδυναμία των μυών της γάμπας ή του πέλματος.

8. Σύνδρομο επιγονατιδομηριαίου πόνου
Αυτό το σύνδρομο προκαλεί πόνο κάτω ή γύρω από την επιγονατίδα λόγω συμπίεσης της πάνω στον μηρό. Ο πόνος επιδεινώνεται όταν ανεβαίνετε σκάλες, βαδίζετε σε ανηφόρα ή παραμένετε καθιστοί για πολλή ώρα.

9. Τενοντίτιδα των καμπτήρων μυών του ισχίου
Εμφανίζεται ως πόνος στο άνω εμπρόσθιο μέρος του μηρού όταν σηκώνετε το πόδι για να ξεκινήσετε το περπάτημα. Η αιτία μπορεί να είναι υπερβολική ευθυγράμμιση του κορμού, αυξημένη λόρδωση στη μέση ή πολύ μεγάλος διασκελισμός στο τρέξιμο.

10. Κάταγμα κνήμης εκ κοπώσεως
Αυτός ο τύπος κατάγματος προκαλεί έναν διάχυτο, δύσκολα εντοπίσιμο πόνο στην κνήμη, που χειροτερεύει κατά την πρόσκρουση ή ώθηση του ποδιού. Οφείλεται σε απότομη αύξηση του όγκου, της έντασης ή της συχνότητας της προπόνησης.

Γιατί πονάω;
Οι περισσότεροι από αυτούς τους τραυματισμούς έχουν κοινές αιτίες: μεγάλος διασκελισμός, μυϊκή δυσκαμψία, αδυναμία στους μύες του ισχίου, ανισορροπία ή αδυναμία του αστραγάλου και του πέλματος, ακατάλληλα παπούτσια ή συνεχής πρόσκρουση της πτέρνα. Συχνά, η αιτία είναι η απότομη αύξηση απόστασης, έντασης ή συχνότητας στην προπόνηση. Πολλά από αυτά αντιμετωπίζονται με σωστές διατάσεις, καλύτερα παπούτσια και μείωση του διασκελισμού, εντός μιας περιόδου αποφόρτισης.

Για πρόληψη, εφαρμόστε τον “κανόνα του 10%”, δηλαδή να αυξάνετε την απόσταση τρεξίματος κατά το πολύ 10% κάθε εβδομάδα, ώστε να επιτρέπετε στο σώμα σας να προσαρμόζεται χωρίς να επιβαρύνεται υπερβολικά.

Το τρέξιμο πρέπει να είναι ευχάριστο — όχι επίπονο. Εάν παρατηρήσετε οποιοδήποτε από τα παραπάνω συμπτώματα, είναι σημαντικό να συμβουλευτείτε έναν εξειδικευμένο ορθοπεδικό, ώστε να συνεχίσετε την προπόνηση με ασφάλεια και χωρίς περιττές απώλειες χρόνου.