Τα κατάγματα ευθύνονται για το 15% όλων των τραυματισμών στα παιδιά. Οι κακώσεις των παιδιών όχι μόνο διαφέρουν από των ενηλίκων αλλά ποικίλλουν ανάλογα με την ηλικία του παιδιού. Νεογνά, παιδιά και έφηβοι υφίστανται διαφορετικές κακώσεις. Τα αγόρια τραυματίζονται συχνότερα από τα κορίτσια. Οι κακώσεις και το ποσοστό των καταγμάτων αυξάνουν με την ηλικία. Οι κακώσεις αποτελούν μέρος της ζωής ενός παιδιού. Τα κατάγματα γίνονται περισσότερο συχνά όσο αυξάνουν οι αθλητικές δραστηριότητες. Η συνηθέστερη θέση τραυματισμού είναι ο καρπός. Η ηλικία επηρεάζει το είδος του τραυματισμού.

Η δυνατότητα ΑΝΑΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ επιδρά σημαντικά στον τρόπο αντιμετώπισης των παιδιατρικών καταγμάτων. Το μυοσκελετικό σύστημα των παιδιών είναι διαφορετικό απο των ενηλίκων γεγονός το οποίο ερμηνεύει γιατί τα κατάγματα στα παιδιά διαφέρουν. Αυτές οι διαφορές μειώνονται προοδευτικά με την πάροδο της ηλικίας.

Βασικά σημεία για ένα κάταγμα σε ένα παιδί

• Το κάταγμα είναι ένα μερικό ή πλήρες σπάσιμο του οστού.
• Ένα κάταγμα συμβαίνει όταν εφαρμόζεται στο οστό περισσότερη δύναμη από αυτή που μπορεί να απορροφήσει το οστό. Μπορεί να συμβεί από τραυματισμούς υπερβολικής χρήσης, πτώσεις, τραύματα ή άμεσο χτύπημα στο σώμα.
• Ένα παιδί με σπασμένο οστό μπορεί να έχει πόνο, πρήξιμο και δυσκολία στην κίνηση της τραυματισμένης περιοχής.
• Η θεραπεία μπορεί να περιλαμβάνει γύψο ή νάρθηκα, παυσίπονα ή χειρουργική επέμβαση.

Συνήθη παιδικά κατάγματα

• σπασμένη κλείδα
• σπασμένο χέρι
• σπασμένος αγκώνας
• σπασμένος καρπός
• σπασμένο ισχίο
• σπασμένο γόνατο
• σπασμένο πόδι

Ποια είναι τα συμπτώματα ενός κατάγματος;

Τα συμπτώματα ενός κατάγματος περιλαμβάνουν:

• πόνο ή οίδημα στο τραυματισμένο άκρο
• εμφανή παραμόρφωση στην τραυματισμένη περιοχή
• δυσκολία χρήσης ή μετακίνησης της τραυματισμένης περιοχής με κανονικό τρόπο
• μώλωπες ή ερυθρότητα στην τραυματισμένη περιοχή

Ζητήστε ιατρική φροντίδα αμέσως εάν το παιδί σας εμφανίσει κάποιο από τα συμπτώματα ενός κατάγματος.

Ποιες είναι οι αιτίες για κατάγματα;

Τα κατάγματα συνδέονται συνήθως με αθλητικά ατυχήματα, πτώσεις από ύψος και ατυχήματα με ποδήλατο και αυτοκίνητο. Η κακή διατροφή, μια δίαιτα χαμηλή σε ασβέστιο και η παχυσαρκία μπορούν όλα να αυξήσουν τον κίνδυνο κατάγματος ενός παιδιού.

Πώς διαφέρουν τα οστά ενός παιδιού από τα οστά του ενήλικα;

Τα οστά των παιδιών μεγαλώνουν σε όλη την παιδική ηλικία. Αυτό το αναπτυξιακό δυναμικό επιτρέπει στα οστά των παιδιών να «αναδιαμορφώσουν» ή να διορθώσουν φυσικά μέρος ή το σύνολο της παραμόρφωσης που προκαλείται από ένα κάταγμα. Επειδή τα οστά των παιδιών μεγαλώνουν, σπάνε επίσης με διαφορετικά μοτίβα σε σύγκριση με τα οστά των ενηλίκων.

• Τα οστά των παιδιών είναι πιο εύκαμπτα – Τα αναπτυσσόμενα οστά τείνουν να λυγίζουν πριν σπάσουν, κάτι που συχνά οδηγεί σε μοναδικά μοτίβα κατάγματος.
• Τα παιδιά έχουν ευάλωτες πλάκες ανάπτυξης – Τα παιδιά έχουν μαλακές περιοχές χόνδρου στα άκρα των οστών τους, που ονομάζονται πλάκες ανάπτυξης, όπου λαμβάνει χώρα η ανάπτυξη. Αυτές οι περιοχές ανάπτυξης είναι συχνά σε κίνδυνο όταν ένα παιδί υφίσταται κάταγμα. Οι πλάκες ανάπτυξης μπορεί να τραυματιστούν σε οποιοδήποτε στάδιο ανάπτυξης, αλλά είναι πιο συχνές στην πρώιμη εφηβεία, όταν βρίσκονται στο τελικό στάδιο ανάπτυξής τους.
• Τα οστά των παιδιών επουλώνονται γρηγορότερα – Ένα παχύ στρώμα συνδετικού ιστού περιβάλλει τα οστά ενός παιδιού και τα προστατεύει από τραυματισμό και κάταγμα. Αυτός ο ιστός παρέχει παροχή αίματος στα οστά. Εάν το οστό σπάσει, το σώμα χρησιμοποιεί αυτή την παροχή αίματος για να αντικαταστήσει τα κατεστραμμένα κύτταρα και να θεραπεύσει το οστό.

Επόμενα βήματα

Συμβουλές που θα σας βοηθήσουν να αξιοποιήσετε στο έπακρο μια επίσκεψη στον γιατρό του παιδιού σας:

• Μάθετε τον λόγο της επίσκεψης και τι θέλετε να συμβεί.
• Πριν από την επίσκεψή σας, γράψτε τις ερωτήσεις που θέλετε να απαντηθούν.
• Κατά την επίσκεψη, σημειώστε το όνομα μιας νέας διάγνωσης και τυχόν νέα φάρμακα, θεραπείες ή εξετάσεις. Σημειώστε επίσης τυχόν νέες οδηγίες που σας δίνει ο γιατρός για το παιδί σας.
• Μάθετε γιατί συνταγογραφείται ένα νέο φάρμακο ή θεραπεία και πώς θα βοηθήσει το παιδί σας. Μάθετε επίσης ποιες είναι οι παρενέργειες.
• Ρωτήστε εάν η πάθηση του παιδιού σας μπορεί να αντιμετωπιστεί με άλλους τρόπους.
• Μάθετε γιατί συνιστάται μια εξέταση ή διαδικασία και τι θα μπορούσαν να σημαίνουν τα αποτελέσματα.
• Μάθετε τι να περιμένετε εάν το παιδί σας δεν πάρει το φάρμακο ή δεν κάνει το τεστ ή τη διαδικασία.
• Εάν το παιδί σας έχει ένα επόμενο ραντεβού, σημειώστε την ημερομηνία, την ώρα και τον σκοπό αυτής της επίσκεψης.
• Μάθετε πώς μπορείτε να επικοινωνήσετε με τον γιατρό του παιδιού σας μετά τις ώρες γραφείου. Αυτό είναι σημαντικό εάν το παιδί σας αρρωστήσει και έχετε ερωτήσεις ή χρειάζεστε συμβουλές.

Πώς διαγιγνώσκονται τα κατάγματα;

Τα οστά των παιδιών είναι πιο εύκαμπτα και έχουν περισσότερες δυνατότητες επούλωσης από τα οστά των ενηλίκων. Αυτά είναι καλά νέα για την ανάρρωση, αλλά σημαίνει επίσης ότι το παιδί σας θα πρέπει να λάβει ιατρική βοήθεια το συντομότερο δυνατό για να διασφαλιστεί ότι το οστό βρίσκεται στη σωστή θέση καθώς επουλώνεται.

Ο γιατρός του παιδιού σας θα εξετάσει προσεκτικά την τραυματισμένη περιοχή για ευαισθησία, ερυθρότητα και πρήξιμο και θα εκτελέσει διαγνωστικές απεικονιστικές εξετάσεις για να καθορίσει ποιος τύπος θεραπείας είναι κατάλληλος. Οι διαγνωστικές εξετάσεις για κατάγματα μπορεί να περιλαμβάνουν:

• ακτινογραφία
• αξονική τομογραφία
• μαγνητική τομογραφία (MRI): Ορισμένα κατάγματα (όπως τα κατάγματα λόγω στρες) δεν εμφανίζονται στην ακτινογραφία παρά μόνο λίγες εβδομάδες αφότου το οστό αρχίσει να πονάει. Η μαγνητική τομογραφία μπορεί να εντοπίσει μικρότερα κατάγματα προτού επιδεινωθούν.
• σάρωση οστών

Ποιες είναι οι θεραπείες για ένα κάταγμα οστού;

Η θεραπεία θα βασίζεται στον τύπο του κατάγματος, τη σοβαρότητά του και την ηλικία του παιδιού σας. Στις περισσότερες περιπτώσεις, τα κατάγματα στα παιδιά αντιμετωπίζονται με νάρθηκα ή γύψο. Αυτά ακινητοποιούν το τραυματισμένο οστό ενώ επουλώνεται.

Νάρθηκας

Οι γιατροί βάζουν συχνά έναν νάρθηκα σε ένα πρόσφατα σπασμένο οστό εάν ανησυχούν για πρήξιμο. Εάν η τραυματισμένη περιοχή διογκωθεί, ο γύψος μπορεί να γίνει πολύ σφιχτός και να μειώσει την κυκλοφορία του αίματος. Συνήθως, ο νάρθηκας θα αντικατασταθεί με γύψο μόλις υποχωρήσει το πρήξιμο. Οι νάρθηκες χρησιμοποιούνται επίσης για μικρά κατάγματα που δεν απαιτούν γύψο.

Γύψος

Οι γύψοι είναι ισχυρότεροι από τους νάρθηκες και παρέχουν μεγαλύτερη προστασία στην τραυματισμένη περιοχή. Οι γύψοι έχουν δύο στρώματα: ένα μαλακό εσωτερικό στρώμα που ακουμπά στο δέρμα και ένα σκληρό, εξωτερικό στρώμα που προστατεύει το τραυματισμένο οστό και εμποδίζει την κίνηση ενώ το οστό επουλώνεται. Ο τύπος του γύψου που χρησιμοποιείται θα εξαρτηθεί από τον τύπο του κατάγματος.

Χειρουργική επέμβαση

Σοβαρά ή ασταθή κατάγματα απαιτούν χειρουργική επέμβαση. Για να αυξήσετε τις πιθανότητες να επουλωθεί το οστό στη σωστή θέση, ο γιατρός του παιδιού σας θα αποφασίσει πολύ νωρίς στη θεραπεία εάν θα χειρουργήσει. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ωστόσο, εάν η περιοχή γύρω από το κάταγμα είναι πρησμένη, η διαδικασία μπορεί να χρειαστεί να περιμένει μέχρι να μειωθεί το πρήξιμο.

Πόσο καιρό χρειάζεται για να επουλωθεί ένα κάταγμα;

Ο χρόνος επούλωσης εξαρτάται από τον τύπο και τη σοβαρότητα του κατάγματος. Τα απλά κατάγματα μπορεί να χρειαστούν μερικές εβδομάδες, ενώ τα πιο σύνθετα κατάγματα μπορεί να απαιτούν μεγαλύτερη περίοδο. Τα ραντεβού παρακολούθησης είναι ζωτικής σημασίας για την παρακολούθηση της προόδου.

Μπορεί το παιδί μου να συνεχίσει τις κανονικές του δραστηριότητες μετά από ένα κάταγμα;

Εξαρτάται από τον τύπο του κατάγματος και τη θεραπεία. Ο γιατρός θα παράσχει οδηγίες σχετικά με το πότε είναι ασφαλές για το παιδί σας να επιστρέψει σε τακτικές δραστηριότητες, συμπεριλαμβανομένων των αθλημάτων.

Μετά την θεραπεία

Ένα κάταγμα σε ένα παιδί μπορεί να είναι μια ανησυχητική εμπειρία τόσο για τους γονείς όσο και για τον παιδί που εμπλέκεται. Μόλις πραγματοποιηθεί η αρχική φάση της θεραπείας και της επούλωσης, τίθεται το ερώτημα: Μπορεί το παιδί μου να συνεχίσει τις κανονικές του δραστηριότητες; Αν και η προσοχή είναι απαραίτητη, μια καλά διαχειριζόμενη προσέγγιση μπορεί να βοηθήσει το παιδί σας να επιστρέψει στην καθημερινότητα του.

Συμβουλευτείτε τον γιατρό

Πριν λάβετε οποιεσδήποτε αποφάσεις, είναι σημαντικό να συμβουλευτείτε τον γιατρό του παιδιού σας. Θα αξιολογήσουν τον συγκεκριμένο τύπο κατάγματος, την πρόοδο της επούλωσης και θα παρέχουν συμβουλές για το πότε και πώς πρέπει το παιδί να επιστρέψει στις δραστηριότητες του.

Η επανέναρξη των κανονικών δραστηριοτήτων θα πρέπει να είναι μια σταδιακή διαδικασία. Ξεκινήστε με ελαφριές και χαμηλού επιπέδου δραστηριότητες που δεν θα επιβαρύνουν υπερβολικά την περιοχή επούλωσης. Ενθαρρύνετε τις κινήσεις για ευελιξία και δύναμη που δεν προκαλούν ενόχληση.

Χρησιμοποιήστε προστατευτικό εξοπλισμό

Ανάλογα με τον τύπο της δραστηριότητας, σκεφτείτε να χρησιμοποιήσετε προστατευτικό εξοπλισμό, όπως μαξιλαράκια για να προστατέψετε την περιοχή επούλωσης. Αυτό το επιπλέον στρώμα προστασίας μπορεί να αποτρέψει τυχαία χτυπήματα ή πτώσεις που μπορεί να εμποδίσουν τη διαδικασία επούλωσης. Παρακολουθήστε προσεκτικά το παιδί σας καθώς συνεχίζει τις δραστηριότητες. Εάν εμφανίσουν επίμονο πόνο, πρήξιμο ή οποιαδήποτε σημάδια ενόχλησης, είναι απαραίτητο να συμβουλευτείτε αμέσως τον γιατρό σας.

Προωθήστε έναν ισορροπημένο τρόπο ζωής που περιλαμβάνει υγιεινή διατροφή, σωστό ύπνο και ενυδάτωση. Αυτοί οι παράγοντες συμβάλλουν σημαντικά στη συνολική ευεξία και βοηθούν στη διαδικασία επούλωσης.

Συμπέρασμα

Ενώ ένα κάταγμα μπορεί να διαταράξει προσωρινά την καθημερινότητα του παιδιού σας, μια προσεκτική και σταδιακή προσέγγιση για την επανέναρξη των δραστηριοτήτων μπορεί να συμβάλει στην επιτυχή ανάρρωση. Η στενή συνεργασία με γιατρούς και η προτεραιότητα στην άνεση του παιδιού σας θα εξασφαλίσει μια ομαλή μετάβαση πίσω στον κανονικό, ενεργό εαυτό του.